بـ ـ ـودم...دیــــ ـ ـدم با دیگــ ـری شــ ـ ـاد تری رفتــ ـم...

من با کناری ات کنــ ـار نمی آیـ ـم...کنـــ ـ ـار مــ ـی روم...

آدم دلتنـــ ـگ حــ ـرف حالیــ ـش نمــ ـی شود...لطفــ ـا برایــ ـش فلسفــ ـه نبــ ـافیـــ ـد

کســ ـی دست هایــ ـت را نمــ ـی گیـ ـرد...در جیبــ ـت بگـــ ـذار...شایــ ـد خاطــ ـره ای تـــ ـه جیــ ـب مانــ ـده باشــ ـد که هنــ ـوز گــ ـرم است...

خنجــ ـری از پشت در قلبــ ـم فــ ـرو رفت...برگشتـــ ـم و کســ ـی جـــ ـز تـــ ـو نبــ ـود...

در خــ ـیال دیگــ ـری مــ ـی رفت و مــ ـن چــ ـه عاشقانـــ ـه کاســ ـه ی آب پشت ســ ـرش خالــ ـی مــ ـی کــ ـردم...

"چــــ ـه خـ ـوش خیــ ـال است...آن کــ ـس که تمـ ـام خیــ ـال مــ ـن است"

فلاسفــ ـه در بــ ـاره ی عشــ ـق خیلــ ـی چیـــ ـزهــ ـا گفتنــ ـد...امــ ـا منطــ ـق هیـــ ـچ یک بــ ـه پای تــ ـو نرسیـــ ـد...رفتــ ـی و گفتــ ـی :همینـــ ـه کــ ـه هســ ـت...

شکستــ ـه مــ ـی شــ ـوم وقتــ ـی تــ ـو مخــ ـاطب خاصــ ـم باشــ ـی و مخــ ـاطب خاصــ ـت دیگــ ـری...

مخاطــ ـب خاصــ ـم بــ ـه زیبــ ـایــ ـی یــ ـک لبخنــ ـد رهایـــ ـم کـــ ـرد...و مــ ـن عــ ـاشقانـــ ـه های بــ ـی مخــ ـاطبم را بـــ ـه حــ ـراج گـــ ـذاشتــ ـه ام...

مـــ ـدام گفتــ ـی خیالـــ ـت تخــ ـت مــ ـن وفــ ـادارم...ومـــ ن چـــ ـه ساده لوحــ ـانه خــ ـیالم را تختـــ ـی کـــ ـردم بـــ ـرای عشــ ـق بــ ـازی تــ ـو بــ ـا دیگــ ـری...

دلـــ ـم بچگــ ـی مــ ـی کنــ ـد...پشت شیشــ ـه ی کـــ ـدام مــ ـغازه پا بکــ ـوبم تــ ـا برایـــ ـم آرامــ ـش بخــ ـرند؟؟!

چــ ـه فرقــ ـی مــ ـی کنــ ـد چـــ ـه کســ ـی می گــ ـوید نـــ ـوش؟؟!قهــ ـوه و زنــ ـدگـ ـی و ویسکــ ـی همــ ـه تلخــ ـند...

تنهــ ـایــ ـی مقــ ـدس تراز بــ ـودن بــ ـا تن هــ ـاییست کــ ـه  روحشــ ـان با دیگــ ـریست...

دلتنگــ ـم و ایــ ـن نیــ ـاز بـــ ـه هیــ ـچ جملــ ـه ی عاشقــ ـانه ای ندارد...